خربزه در دهان مکن!

دوش چه خورده ای دلا راست بگو نهان مکن 

چون خموشان بی گنه روی بر آسمان مکن   

باده خاص خورده ای نقل خلاص خورده ای  

بوی شراب میزند خربزه در دهان مکن  

دوش شراب ریختی از بر ما گریختی 

بار دگر گرفتمت بار دگر چنان مکن 

کار دلم به جان رسد کارد به استخوان رسد 

ناله کنم بگویدم دم مزن و بیان مکن 

ای دل پاره پاره ام دیدن اوست چاره ام 

اوست پناه و پشت من تکیه بر این جهان مکن  

این کج و راست میروی باز چه خورده ای بگو 

مست و خراب میروی خانه به خانه کو به کو 

عمر تو رفت در سفر با ، بد و نیک و خیر و شر 

همچو زنان خیره سر حجره به حجره، شو به شو 

با که حریف بوده ای بوسه ز که ربوده ای 

زلف که را گشوده ای ،حلقه به حلقه مو به مو

کار دلم به جان رسد کارد به استخوان رسد 

ناله کنم بگویدم دم مزن و بیان مکن 

ای دل پاره پاره ام دیدن اوست چاره ام 

اوست پناه و پشت من تکیه بر این جهان مکن 

مولانا