شهر خالیست

           طایر دولت اگر باز گذازی بکند                یار باز آید و با وصل قراری بکند

   دیده را دستگه در و گهر گرچه نماند               بخورد خونی و تدبیر نثاری بکند

   دوش گفتم بکند لعل لبش چاره من               هاتف غیب ندا داد که آری بکند

      کس نیارد بر او  دم زند از قصه ما               مگرش باد صبا گوش گذاری بکند

        داده ام باز نظر را به تذروی پرواز              بازخواند مگرش نقش و شکاری بکند

شهر خالیست ز عشاق بود کز طرفی             مردی از خویش برون آید و کاری بکند

 کو کریمی که ز بزم طربش غمزده ای              جرعه ای درکشد و دفع خماری بکند

       حافظا گر نروی از در او هم روزی               گذری بر سرت از گوشه کناری بکند